دانش های زبانی و ادبی درس ششم

دانش های زبانی و ادبی درس ششم

نکته ی اول : متمم و حروف اضافه

بعضی از فعل ها علاوه بر نهاد به جزء دیگری نیاز دارند تا کامل شوند . مانند : من به علی می نازم .

در این جمله « من» نهاد و « می نازم » ٬ فعل است . اگر واژه ی « علی » در این جمله نباشد معنی جمله کامل نمی شود . بنابراین « علی » متمم است .

متمم مانند نهاد و یا مفعول ٬ یکی از نقش های دستوری است که توضیحی بیشتر درباره ی جمله می دهد و بعد از حروف اضافه قرار می گیرد . مانند :  او   با   دشمن می جنگد .

                                                                                               حرف اضافه     متمم

حروف اضافه عبارتند از :

به - با - در - برای - بدون - همچو - همچون - از - مثل - بهر - از بهر - مانند - همانند و ...

نکته

۱- اگر « چو » و « چون » معنی « مثل » و « مانند » بدهند حرف اضافه هستند . مانند :

چو                کشتی که موجش بر آرد ز آب

حرف اضافه          متمم

اگر به معنی « زمانی که » و « وقتی که » و « اگر » باشند ٬ حرف ربط هستند نه حرف اضافه . مانند :

     چو      شد روز رستم بپوشید گبْر( = زره ی جنگی )

حرف ربط ( = وقتی که )

۲- گاهی حرف « را » به معنی « از » ٬ « برای » و ... به کار می رود . در این صورت واژه ی قبل از را متمم می شود . مانند :

اورا پرسیدند که چگونه در کارها موفق شدی ؟ (= از او پرسیدند )

نکته ی دوم : بازگردانی ( تبدیل شعر به نثر )

باز گردانی یعنی امروزی کردن شعر به نثر . مقصود از امروزی کردن نوشته های قدیم یا شعر ٬ آن است که محتوا و پیام آن ها را به زبانی ساده تر و قابل فهم مطرح کنیم .

در شعر برای ایجاد زیبایی و تاثیر گذاری و با حفظ وزن و آهنگ شعر جای اجزای سخن تغییر می یابد . مثال :

ز وحشت سست شد بر جای ناگاه                                             ز رنج خستگی درماند در راه

برگرداندن به نثر :

ناگاه ٬ از وحشت بر جای بی حال شد و از رنج خستگی در راه درماند .

همان طور که می بینید در نثر بر خلاف شعر ٬ فعل در آخر جمله قرار می گیرد .